سبد سفارشات شما
|
چه زمانی کودک را برای معاینه ارتودنسی ببریم؟
قيمت 0ريال |
بهترین زمان برای شروع ارتودنسی کودکان چه زمانی هست؟اگرچه بسیاری از افراد درمان ارتودنسی را با دوران بلوغ مرتبط می دانند، اما ارتودنتیست ها می توانند مشکلات ظریف رشد فک یا دندانها را خیلی زودتر تشخیص دهند.در حالی که دندانهای اصلی یا “شیری” وجود دارند.
ممکن است والدین به اشتباه تصور کنند که باید قبل از مراجعه به متخصص ارتودنسی صبر کنند تا کودک تمام دندان های دائمی خود را دربیاورد. با این حال، انجمن ارتودنتیست ها توصیه می کنند که هر کودکی حداکثر تا ۷ سالگی باید به یک متخصص ارتودنسی مراجعه تا او را معاینه کند. در سن ۷ سالگی، دندانهای دائمی کافی برای ارتودنتیست برای ارزیابی روابط بین دندان ها، فک و گزش رشد کرده است.
در ادامه این مقاله با دکتر درویش پور بهترین متخصص ارتودنسی در کرج و تهران همراه باشید تا در رابطه با ارتودنسی کودکان اطلاعات بیشتر کسب کنید..
برخی از شرایطی که نیاز به معاینه را نشان می دهد و باید به ارتودنسی کودکان مراجعه نمود عبارتند از:
از بین رفتن زودرس یا دیر رس دندان های شیری:
این مشکل می تواند باعث شود که دندان های دائمی در موقعیت نادرستی قرار بگیرند و از رشد دندان های دیگر بزرگسالان جلوگیری کند
مشکل در جویدن یا گاز گرفتن:
نداشتن توانایی در جویدن غذا و خوراکی ها، می تواند بر رشد کودک تأثیر منفی بگذارد
تنفس دهانی:
می تواند باعث ایجاد یک قوس فوقانی به شکل غیر طبیعی در دهان کودک شود
مکیدن انگشت شست:
این امر همچنین می تواند باعث ایجاد قوس فوقانی با شکل غیر عادی و همچنین باعث بیرون آمدن دندان های جلویی شود
شلوغی، جالجایی یا مسدود شدن دندان ها:
اگر دندان مسدود شده و درمان نشود، تا زمانی که تمام دندان های شیری از بین بروند اغلب باید دندان های دائمی را برداریم تا دندان مسدود شده رشد کنند
فک هایی که تغییر مکان می دهند یا صدا ایجاد می کنند:
این در بیماران جوان بسیار غیر معمول است و ممکن است نشان دهنده یک مشکل قابل توجه در گزش باشد
بیشتر بخوانید :
مشکلات گفتاری:
حل مشکلات گفتاری در کودکان بزرگتر دشوارتر است، هرچه محیط دهان برای گفتار زودتر بهبود یابد نتیجه ارتودنسی بهتر می شود
گاز گرفتن گونه یا سقف دهان:
گاز گرفتن سقف دهان نشان دهنده گزش عمیق است، این می تواند باعث آسیب دائمی به بافت لثه حمایت کننده از دندانهای جلویی فوقانی شود
دندان هایی که به طور غیر عادی بر روی هم قرار میگیرند، یا اصلاً بر روی هم قرار نمی گیرند:
به عنوان مثال، یک نیش باز است که در آن دندان های جلو لمس نمی شوند و جویدنصحیح غذا ممکن است دشوار باشد
عدم تعادل صورت:
هرچه زودتر عدم تقارن صورت برطرف شود، احتمال اصلاح کامل آن بیشتر است.این به این دلیل است که در یک کودک ۷ ساله و یک کودک ۱۲ ساله پتانسیل رشد بیشتری وجود دارد
فک هایی که خیلی جلو یا عقب هستند:
در این مورد باز هم احتمال رشد بیشتر در یک بیمار ۷ ساله بیشتر از ۱۲ ساله است
ساییدن یا فشردن دندان ها:
کودکان خردسال معمولاً دندان هایشان را وقتی که با دندان های دائمی جایگزین می کنند روی هم می سابند. در این صورت ارزیابی دندان آنها قبل از ایجاد آسیب دائمی، ضروری است
منبع : مجله دانستنی های ارتودنسی