قيمت 0ريال

از آنجا که بیماران دیابتی تحت درمان ارتودنسی دندان به عنوان بیماران پریودنتال در نظر گرفته می شوند.

ملاحظات درمان براساس بیمارانی باید تنظیم شود که لثه های بیماری دارند. .

اگر کنترل پلاک در بیماران دیابتی دشوار است و برای رسیدن به تمیزی دندان باید کمتر از برس بین دندانی و مسواک استفاده کرد.

بهتر است پس از هر بار استفاده ازمسواک از یک دهانشویه ضد عفونی کننده مانند کلرهگزیدین که کنترل کننده پلاک شیمیایی است به عنوان کمکی  در نظر گرفته شود  .

برای به حداقل رساندن تاثیر خنثی کننده  خمیر دندان بر روی مولکول کلرهگزیدین باید حداقل یک فاصله زمانی 30 دقیقه بین مسواک زدن و شستشو با کلرهگزیدین وجود داشته باشد .

از آنجا که امروزه هیچ محدودیت سنی بالایی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد.

ارتودنتیست باید قرار ملاقات با هر دو بیمار را  / دیابتی نوع 1 و / دیابتی نوع 2 را در صبح و اول وقت بگذارد .

اگر درمان بیمار برای یک جلسه طولانی برنامه ریزی شده باشد.

به عنوان مثال 90 دقیقه باشد.

باید به او توصیه شود که یک وعده غذایی معمول مصرف کند و داروی خود را هم  به طور عادی  صرف کند .

اثر دیابت شیرین بر روی حرکات ارتودنسی

دیابت همچنین ممکن است بر روی تراکم استخوان تاثیر بگذارد وباعث کاهش مواد معدنی استخوان و پوکی استخوان شده و سبب شدت بیماری پریودنتال بشود .

چندین مکانیسم گزارش شده که نشان می دهد تغییر استخوان در اثر دیابت باعث کاهش فعالیت استخوانسازی و افزایش مرگ سلولی سلول های استخوان ساز می شود .

همچنین یکی دیگر از عوامل موثردر دیابت  ممکن است افزایش میزان فعالیت تحلیل ریشه باشد .

اثر بیماری پریودنتال بر درمان ارتودنسی

بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت شیرین به درمان ارتودنسی نیاز دارند .

هنگامی که اطراف دندان استخوان از دست رفته داریم اغلب دندان ها در موقعیت های نامطلوب قرار می گیرند .

از دست دادن استخوان با وجود داشتن التهاب همانطور که در پریودنتیت ( مرحله پیشرفته بیماری لثه ) پیدا شده است می تواند در حرکت های ارتودنسی غیر قابل پیش بینی در طول درمان ارتودنسی باشد.

در بیماری پریودنتیت سطح قند خون در نوسان است .

تحقیقات بیشتر نشان می دهد که زمانی که بیماران مبتلا به دیابت شیرین برای به دست آوردن کنترل بیماری های لثه و تحلیل لثه تلاش می کنند ، آنها همچنین می توانند کنترل بهتر دیابت خود را به دست بیاورند .